Przerwany Lot Tu-154 - odcinek 132

Od kilku tygodni mam dojmujące wrażenie, że w mediach dokonała się swoista rewolucja. Oto zamiast informować (rzetelnie - dodam dla porządku) i komentować rzeczywistość, media - wszystkie jak leci, drukowane i elektroniczne - same piszą scenariusze, które przedstawiają odbiorcom, umiejętnie dozując napięcie. W niektórych wypadkach zaczyna to przypominać opery mydlane - takie neverending stories, gdzie w jednym odcinku bohaterka kroi warzywa na zupę, która gotuje się przez cały kolejny odcinek, by zostać podana na stół w następnym, zjedzona za trzy kolejne i tak dalej. Przy czym, dopiero po jakimś czasie okazuje się, że bohaterka wcale nie dodała do zupy pieprzu tylko chili, co przez dwa odcinki jest niezwykle ważne, by trzy odcinki dalej okazać się zupełnie bez znaczenia.

Właśnie taką operę mydlaną przypominają medialne doniesienia o śledztwie w sprawie katastrofy pod Smoleńskiem. Śledztwie prowadzonym na styku dwóch państw, przez co najmniej dwie różne ekipy, opartym o przepisy międzynarodowe, a w dodatku odbywającym się w atmosferze ogromnego napięcia i oczekiwań społecznych, z kampanią prezydencką w tle. Nikt chyba nie zaprzeczy, że takie śledztwo to nie jest bułka z masłem.

Roztropność nakazywałaby zatem wstrzemięźliwość w snuciu domysłów, wysuwaniu hipotez i wyciąganiu wniosków. Dla dobra śledztwa właśnie. Tymczasem media prześcigają się w donoszeniu społeczeństwu rozmaitych rewelacji "z dobrze poinformowanych źródeł", które to źródła tryskają sobie swobodnie i bez skrępowania. To słyszą strzały, to ich nie słyszą. A potem znowu słyszą, tyle, że to, być może, nie były strzały, ale eksplozja nabojów z broni oficerów BOR. Jednego dnia donoszą, że "piąty głos w kokpicie należał do kobiety", a w chwilę potem, że wcale nie do kobiety, tylko do pana Mariusza Kazany, który pytał ponoć, czy lot przebiega planowo. Jutro pewnie się okaże, że "piąty głos" należał jeszcze do kogoś innego, a kto wie, może wcale go nie było?

Takie domysły można sobie snuć ku chwale ojczyzny (czy aby na pewno?) bez końca, ale dla mnie, szarej obywatelki RP, podobne "informacje" kompletnie nic nie znaczą. Są jak ta marchewka krojona na zupę w 132. odcinku serialu, którego finiszu nie widać i wcale nie ma pewności, czy ta zupa to będzie krupnik, pomidorowa czy zwykła jarzynówka. Podobnie jak większość obywateli naszego kraju, jestem żywo zainteresowana wynikami śledztwa i nie jest mi obojętny jego wynik. Ale - właśnie - ŚLEDZTWA. Nie medialnych spekulacji prowadzonych dla podgrzewania atmosfery i zwiększania nakładu. Ktoś, kto dziś pisze, że w kokpicie słychać było kobietę, a jutro, że sorry, ale to był mężczyzna, powinien chyba zmienić zawód. Bo albo ma kiepskie źródła, którym ufa nadmiernie, albo po prostu prawda wcale go nie interesuje. Ważne, żeby się działo!