Dawno temu, na lekcjach angielskiego uczono mnie, że Brytyjczycy często zaczynają rozmowę od niezobowiązujących uwag na temat pogody. - Miło mi panią/pana poznać. Strasznie dziś wieje, nieprawdaż? - O, tak, w istocie. Lato mamy wyjątkowo wietrzne. - I deszczowe, niestety. - Faktycznie. Za to prognozy pozwalają na odrobinę optymizmu.... I tak dalej. Podręczniki angielskiego roiły się od takich dialogów, których nikt nie traktował poważnie. Takie tam - bla, bla, bla.
Kiedy jednak zadomowiłam się już trochę w Londynie, dotarło do mnie, że kwestia pogody bynajmniej nie jest dla Wyspiarzy ekwiwalentem naszej d... Maryni. O, nie! To sprawa poważna, niemal wagi państwowej, która faktycznie w porządku dnia zajmuje poczesne miejsce.
Kiedy zjawiam się rano w biurze, koledzy witają mnie przyjaznym "Hi, Beata!", po czym nieuchronnie pojawia się temat pogody. Jaka jest, jaka była wczoraj oraz jaka prawdopodobnie będzie jutro, z tym że nie na pewno. Zwłaszcza to ostatnie ma ogromne znaczenie. Bo w Londynie wiele rzeczy jest pewnych (np.dzikie tłumy pod muzeum Madame Tussot), ale nie prognoza pogody.
Sprawdzam ją codziennie w nadziei, że utrafię z ubiorem. Niestety, nie udało mi się ani razu. Na przykład, zapowiedziane na dziś thick clouds, no rain okazało się siąpiącym przez cały dzień kapuśniakiem, dzięki któremu moje zamszowe pantofle zmieniły się w nasiąknięte wodą kapcie. Na jutro zapowiadają little drizzle, zatem domniemywam, że będzie lało jak z cebra. Doszło do tego, że ja, stara harcerka, dla której noszenie parasola było niezmywalną hańbą, nie ruszam się nigdzie bez składanej parasolki, która stała się moją piątą i nie wiem, czy nie najważniejszą kończyną.
Nic więc dziwnego, że pogoda jest tu tematem dyżurnym. Który czasem pozwala zetknąć się z próbką słynnego, angielskiego humoru. No bo proszę sobie wyobrazić. Wychodzicie z muzeum, na zewnątrz leje i wieje, a pani z obsługi uśmiecha się do was uroczo i mówi: Enjoy this lovely weather! A sama zostaje w środku. Obviously.
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz