Stara śpiewka (moja)

Spotkałam anioła. Skrzydła miał zwichrzone,

szatę przybrudzoną i oczy zmęczone.

Nie patrzył mi w oczy. Milczał zagadkowo.

A kiedy spytałam, kręcił tylko głową.

Więc spytałam znowu - jak osioł uparta.

(Przecież nie odeśle mnie chyba do czarta?)

Spytałam, czy znajdę, czego los mi nie dał.

Ramionami wzruszył i tak mi zaśpiewał:

Znajdziesz kiedy indziej,

lecz samo nie przyjdzie.

Znajdziesz w innej porze,

znajdziesz kiedyś może…

Znajdziesz za lat parę,

być może, za karę.

Być może w nagrodę,

może na osłodę.

Lecz samo nie przyjdzie –

znajdziesz… kiedy indziej.

Więc szukam i czekam. Czas płynie powoli.

Więc szukam i czekam. Choć to czasem boli.

Choć czasami rani niczym ostra brzytwa.

A w głowie mi plącze się tamta „modlitwa”:

Znajdę kiedy indziej,

lecz samo nie przyjdzie.

Znajdę w innej porze,

znajdę kiedyś może…

Znajdę za lat parę,

być może, za karę.

Być może w nagrodę,

może na osłodę.

Lecz samo nie przyjdzie –

znajdę… kiedy indziej.